Biała skórka i delikatne wnętrze, to pierwsze co przychodzi na myśl, kiedy wyobrażamy sobie ser camembert. Może występować w wariancie naturalnym (np. Le Rustique Camembert) lub z aromatycznymi dodatkami (np. Turek Camembert z ziołami). Można spożywać go na zimno lub na ciepło (np. Turek Camembert na Ciepło na obiad).
Oto kilka ciekawostek na temat tego kultowego sera:
Pierwszy raz camembert wytworzony został we francuskiej Normandii w miejscowości Camembert przez Marie Harel w 1791 roku. Legenda głosi, że u miejscowej mleczarki, którą była właśnie Marie, ukrywał się ksiądz Charles – Jean Bonvoust. W sekrecie zdradził jej przepis na ser brie. Kobieta wzięła sprawę w swoje ręce i zmodyfikowała przepis sera Beaumocel, który produkowano na farmie, gdzie pracowała. Marie dodała do niego bakterie pleśni z gatunku Penicillium camemberti. Dzięki temu jest uznawana za pomysłodawczynię sera camembert.
Camembert początkowo produkowany był z niepasteryzowanego mleka krowiego. Aktualnie większość dostępnej oferty na rynku wytwarzana jest z mleka pasteryzowanego. Na dojrzewanie camemberta mają wpływ pleśnie Penicillium camemberti, które nadają mu jego wyjątkowy smak i aromat. Konsystencja sera powinna być jednolita w całej masie, z kremowym wnętrzem. Ser Camembert ma białą lub kremową barwę. Skórka tego sera jest cienka i delikatna, z nalotem białej pleśni. Sery tego typu są mają charakterystyczny okrągły kształt.
Camembert jest często mylony z serem brie. Chociaż mają podobną konsystencję i wygląd, brie jest zwykle trochę większy lub krojony z dużego koła, dojrzewa wolniej, ma łagodniejszy smak i często używane są inne szczepy bakterii do stworzenia pleśniowej skórki. Brie ma bardzo delikatny i smak, z nutą orzechów laskowych, zaś camembert – intensywniejszy, z zauważalną grzybową nutą. W języku polskim zarówno ser brie i camembert mają odmienne definicje i nie można używać ich wymiennie.
Camembert zainspirował Salvadora Dalí do stworzenia swojego słynnego obrazu „Trwałość pamięci”. Legenda głosi, że kiedyś artysta przypadkowo zostawił na słońcu ser, który się roztopił. Kształt camemberta przypominał mu zegar i w taki sposób powstało najsłynniejsze dzieło artysty. Obraz ten nazywany jest często „Miękkie zegary”. To dziwne zestawienie przedmiotów jest typowe dla surrealizmu, dwudziestowiecznego ruchu artystycznego i literackiego, który dążył do połączenia świata snu i fantazji z rzeczywistością.
Jak widać camembert nie musi być wyłącznie smakowitą przekąską. Może być również powodem do stworzenia wspaniałego dzieła. A jeśli Ty potrzebujesz inspiracji np. do czego wykorzystywać sery pleśniowe to serdecznie zachęcamy do zapoznania się z naszymi pozostałymi artykułami.
